Kosjerić je gradić u zapadnoj Srbiji. To je najsevernija opština Zlatiborskog okruga u kojoj živi oko 11.000, dok u samom gradu živi 4.000 stanovnika. Na prostoru od 358 kvadratnih kilometara nalazi se 27 naseljenih mesta koja su uglavnom smeštena u reènim dolinama, mada ima naselja koja se nalaze i na preko 1.000 metara nadmorske visine. Sam grad je na izuzetnom geografskom položaju jer se nalazi na putu koji povezuje Vojvodinu i Beograd sa Jadranskim morem, a u blizini su i veliki turistički centri Divčibare i Zlatibor.

Tačno vreme doseljavanja stanovništva u ove krajeve je teško utvrditi. U neposrednoj blizini grada se nalaze ostaci rimske civilizacije kao i svedočanstva o postojanju srednjovekovne srpske države. Smatra se da je do masovnijeg naseljavanja ovog područja došlo za vreme poznate bune pod imenom “Kočina krajina”, dok se za stanovnike Kosjerića kaže da su poreklom iz Crne Gore, Istočne Bosne, sa Zlatibora i Tare. Predanja kažu da je Kosjerić dobio ime po Antoniju Kosijeru, doseljeniku iz sela Kosjeri u Crnoj Gori, koji se doselio na ovaj prostor sa svoja tri sina. Zatim je došao izvesni Jovan Baranin iz sela Bare sa svojom sestrom i njenih sedam sinova.

Kosjerić je počeo ubrzano da se razvija tek 1882. godine, iako mu je u tome smetala blizina većih mesta kakva su, u ono doba, bili Valjevo i Požega. Za varoš je proglašen 1893. godine, a za grad tek 30. aprila 1966. godine i ubrzano se razvija od prolaska pruge Beograd-Bar 1972. godine. Danas,

Kosjerić važi za grad sa najvišim životnim standardom u Zapadnoj Srbiji. Tome je najviše doprinelo uspešno poslovanje fabrike cementa koja je temelj privrednog razvoja ovog kraja. Za naše mesto se kaže da je na prvom mestu po privatizaciji u Srbiji jer su svi društveni kolektivi privatizovani.

Kosjerić je poznat, kao i sva druga mesta ovog kraja, po proizvodnji šljive i maline, čistom vazduhu i prelepoj prirodi. Grad je okružen visokim planinama, pašnjacima, šumama i velikim brojem izvorišta tako da je Kosjerić već nekoliko decenija poznat po seoskom turizmu i spravljanju zdrave hrane.

Prijatna klima i èist vazduh su izuzetno povoljni za sportski turizam, pa je ovaj gradić postao redovno stecište raznih sportskih ekipa koje ovde imaju idealne uslove za pripreme jer su im na raspolaganju travnati tereni u površini od 4 hektara koji su osvetljeni, dve sportske hale sa po 400 mesta, olimpijski bazen kao i nekoliko terena za fudbal, košarku, rukomet i tenis.